Als mama van 2 kan ik mij niet meer voorstellen dat ik niets af wist van de hele zwanger-babyfase. Met het schaamrood op de kaken denk ik wel eens terug aan de bloopers die ik maakte tijdens mijn eerste zwangerschap. Toentertijd had ik niets door, maar mijn familie en vrienden wel en daar helpen ze mij regelmatig aan herinneren! Gelukkig maakten zij ook genoeg blunders en die neem ik lekker mee in deze blog. Geniet je lekker mee?
De hydrofiele luier. Geen idee waar dat ding voor diende. Een luier die je de eerste dagen om moet doen voor de tere billetjes van je beebje? Een luier die je iedere keer moet wassen ipv een Pamperpak? Geen idee!
En daar sta je dan in de Prenatal met je lieve zus en moeder. Dan heeft je zus een waslijst aan babyspullen opgeschreven, een medewerker erbij en dan vraagt ze jou met een big smile (omdat je zus je door en door kent en zeker weet dat je geen idee hebt) of ik denk een hydrofiele luier nodig te hebben. Waarop ik antwoord dat ik Pampers duizendmaal beter vindt en geen zin heb om iedere dag dat ding te wassen.
Ondanks mijn smooth-move in de Prenatal kan ik zeggen dat mijn zus deze big belly periode ook niet zonder kleerscheuren is doorgekomen. Toen we een voedingsbeha zochten liep mijn zus recht op een kledingrek af, trok aan een voedingsbeha om vervolgens uit te glijden en het hele rek mee te nemen.
Gelukkig heb ik ook nog een enorme leuke broer die ik ook aardig voor paal weet te zetten. Als papa van twee vond ik hem namelijk de uitgelezen persoon om te facetimen of life te showen hoe de kleine aan mijn borst zat te lurken. Want hey? Ligt ze nu goed of niet? Daarbij opgeteld dat ik het tijdens de kraamtranen doodnormaal vond om hem om 04.00 huilend op te bellen en niet kon zeggen wat er was, want er was eigenlijk helemaal niets.
Mijn man help ik ook regelmatig herinneren aan zijn leukste blooper. Wat schrok ik mij rot toen hij zei te willen zingen voor de kleine in mijn buik, met zijn gezicht half in mijn buik dook en keihard begon te zingen. Want tja je moest wel hard zingen toch, anders kon de baby het vast niet horen….
En dan denk je bij een tweede dat je alles wel zo langzamerhand weet. Nee joh dan krijg je een fles-weigerende, speen-weggooiende nachtbraker die je weer de nodige lachwekkende herinneringen oplevert. Het is in ieder geval nooit saai in huis!